herb Chamier II
Inna nazwa: Ciemiński I, Chamier-Ciemiński I, Szeliga odmienny albo Księżyc odmienny.
Kaszubski herb szlahecki, według Pżemysława Pragerta odmiana herbu Szeliga albo herbu Księżyc.
Blazon: Opis z wykożystaniem zasad blazonowania, zaproponowanyh pżez Alfreda Znamierowskiego:
W polu srebrnym pułksiężyc złoty, nad nim kżyż łaciński czarny między dwiema gwiazdami złotymi. Klejnot nieznany. Labry: brak.
Herbowni: Chamier (Chamer, Chamir, Chamirsz, Chammer, Chammier, Chamyr, Szamier). Wedle Pragerta, herbem z kżyżem mieli posługiwać się Chamierowie z pżydomkiem Ciemiński, w Nowym Siebmaheże ponadto z pżydomkiem Gliszczyński.
Chamierowie innyh przydomków mieli używać wedle Pragerta innyh herbuw: Chamier, Chamier III, Chamier IV.
herb Chamier III
Inna nazwa: Gliszczyński I, Chamier-Gliszczyński I, Ciemiński II, Chamier-Ciemiński II, Księżyc odmienny.
Blazon: W polu błękitnym pułksiężyc złoty z tważą rogami w prawo, ponad nim z prawej i lewej dwie gwiazdy złote, pod nim tżecia takaż gwiazda. Klejnot: tży piura strusie, złote między błękitnymi. Labry: błękitne, podbite złotem.
Blazon herbu Chamier IIIa: W polu błękitnym z lewej pułksiężyc złoty z tważą rogami w prawo, z prawej tży takież gwiazdy w słup. Klejnot: tży piura strusie. Labry: błękitne, podbite złotem.
Kaszubski herb szlahecki, według Pżemysława Pragerta odmiana herbu Księżyc.
Blazon: Herb występował pżynajmniej w dwuh wariantah. Opisy z wykożystaniem zasad blazonowania, zaproponowanyh pżez Alfreda Znamierowskiego:
Herbowni: Chamier (Chamer, Chamir, Chamirsz, Chammer, Chammier, Chamyr, Szamier). Wedle Pragerta, herbem tym mieli posługiwać się Chamierowie z pżydomkiem Ciemiński i Gliszczyński.
hebr Chamir IV
Inna nazwa: Gliszczyński II, Chamier-Gliszczyński II.
Blazon: Opis z wykożystaniem zasad blazonowania, zaproponowanyh pżez Alfreda Znamierowskiego:
W polu stżała, barwy nieznane. Klejnot: nad hełmem w koronie księżyc z tważą na opak (okiem w prawo), barwy nieznane. Labry: w barwah nieznanyh.
Żródła:
herby Polskie
Herby Polskie
Herby Polskie
"Herbarz Polski - od średniowiecza do XX wieku" - Tadeusz Gajl